Beide zijn een vorm van voedselovergevoeligheid: je krijgt klachten van bepaalde
voeding. Allergie en intolerantie hebben echter een verschillend werkingsmechanisme. De symptomen zijn bij beide grofweg dezelfde. Zo kan bijvoorbeeld een appel
buikpijn veroorzaken en melk eczeem uitlokken. Diverse reacties zijn mogelijk op allerlei mogelijke voedingsmiddelen. Dit is zeer persoonsgebonden. Wat voor de één geldt, hoeft voor de ander niet op te gaan.
Slechts 1% van de mensen die reageren op voeding, hebben een allergie. De overige 99% hebben voedselintoleranties.
Voedselovergevoeligheid uit zich niet alleen in lichamelijke klachten. Ook
psychologisch en gedragsmatig kan men hierdoor problemen krijgen. Op de homepage zie je een overzicht van de klachten die voedselovergevoeligheid kan uitlokken.
Dit is een immunoglobuline E-reactie
Een voedselallergie is een abnormale reactie van het afweersysteem. Door een overactief immuunsysteem reageert je lichaam op voedingsstoffen alsof het schadelijke producten zijn. Je lichaam maakt immunoglobuline E-antistoffen (IgE) tegen bepaalde eiwitten in voedsel. Bij mensen die geen voedselallergie hebben, gebeurt dit niet. Ook niet bij voedselintolerantie, dat een ander soort reactie is.
Deze IgE-antistoffen zetten de allergische reactie in gang, wat uiteindelijk resulteert in allerlei klachten. In principe kan elk voedingsmiddel een allergische reactie uitlokken.
Bekende boosdoeners zijn:
Bij allergie bijna onmiddellijke én heftige reactie
Dit zijn twee belangrijke eigenschappen van een allergische IgE-reactie. Je immuunsysteem reageert snel. Meestal vrij kort na de maaltijd (1/2 à 4 uur). Hierdoor ben je sneller geneigd de link te leggen tussen je klachten en iets wat je gegeten hebt.
Het zijn vooral eiwitten en eiwit-suikerverbindingen waar het lichaam op reageert. Helaas, alle voeding bevat deze. Dit houdt in dat vrijwel elk voedingsmiddel allergische symptomen kan veroorzaken. De stof of het voedingsmiddel in kwestie wordt een allergeen of antigeen genoemd.
Het kleinste deeltje van een allergeen lokt reeds een reactie uit
IgE-immunoglobulinen reageren sterk op het allerkleinste deeltje van een stof. Als je bv. allergisch bent aan vis, mag je helemaal niks van vis eten. En cliënte van me is zelfs zó allergisch is aan vis, dat ze reeds huiduitslag krijgt van naar vis te kijken of tussen vissen te zwemmen. Dit is een typische IgE-reactie: een minieme hoeveelheid allergeen volstaat om direct serieuze klachten te krijgen.
Anafylaxie: als een IgE-reactie levensbedreigend
is
In geval van een anafylactische shock worden, nadat je in aanraking gekomen bent met een allergeen, grote hoeveelheden histamine geproduceerd. Deze stof veroorzaakt een snel opkomend hevig ontstekingsproces. Histamine verwijdt je bloedvaten, waardoor vocht uit je bloedbaan naar je weefsels gaat. Dit kan zich uiten in allerlei ernstige reacties:
Als je niet direct naar de dokter of ziekenhuis snelt,
kan je overlijden!
Epi-Pen raadzaam bij zware allergie
Een Epi-Pen is een auto-injectiespuit die gevuld is met epinefrine (of adrenaline). Adrenaline is een hormoon dat de bloedvaten vernauwt en de luchtwegen verwijdt. Dit voorkomt dat je flauwvalt en stikt. De meeste zware allergiepatiënten dragen deze Epi-Pen bij zich. Ze kunnen, in geval van anafylaxie, zichzelf hiermee injecteren (zelfs door hun kledij heen). Daardoor nemen kort erna de hevige klachten af.
Hiervoor bestaan twee mogelijkheden.
Een complexe materie...
Een échte voedselintolerantie is geen immunologische reactie. Immunoglobulinen spelen hier geen rol. Je kan reageren op voeding doordat jouw lichaam bepaalde enzymen te weinig of niet aanmaakt. Deze worden geproduceerd door onze spijsverteringsorganen. Daardoor kan je je voeding goed verteren. Personen bij wie de productie van enzymen niet naar behoren verloopt, krijgen spijsverteringsklachten.
Voorbeelden hiervan zijn:
Fructose-intolerantie
Dit levert problemen op als je voedsel eet hoog aan fructose.
Zoals: fruit, gedroogd fruit, fruitsap, confituur, honing, agavesiroop, maïsstroop, enz.
Fructose wordt ook vaak als zoetstof aan voedingsmiddelen toegevoegd.
Lactose-intolerantie
Door tekort aan lactase krijg je problemen met de vertering van alle
dierlijke melkproducten. Enkel kinderen produceren overvloedig lactase tot hun 2 à 3 jaar. Dit is nodig om de lactose die zich in moedermelk bevindt, te
kunnen verteren.
Na de leeftijd van 3 jaar neemt de productie van lactase af. De meeste volwassenen hebben het moeilijk om lactase te verteren.
Melkproducten behoren niet tot onze oervoeding. De oermens dronk geen melk. Zou jij het in je hoofd krijgen om een wilde bizon te melken? Ik denk dat je het er zelfs niet eens levend vanaf brengt!
In de natuur is er geen enkel zoogdier dat gans z'n leven lang melk drinkt. Enkel de mens doet dit. Bovendien drinkt hij geen 'mensenmelk' maar melk van een ander zoogdier. Dit veroorzaakt heel wat gezondheidsproblemen. De moderne mens beseft echter niet dat z'n klachten wel eens zouden kunnen samenhangen met het dagelijks consumeren van iets dat eigenlijk niet voor zijn lichaam bestemd is...
Hoe test je fructose- en lactose-intolerantie?
Dit kan je laten testen bij een internist, immunoloog of allergoloog.
Histamine-intolerantie = pseudo-allergie
Hierbij reageer je op histaminebevattende voeding. Dit is dezelfde stof die je lichaam aanmaakt bij een allergische
reactie. Vandaar de naam 'pseudo-allergie'. Deze stof komt van nature voor in allerlei verse voeding (bv. vis)
maar nóg meer in bewerkte voeding (bv. vispaté of vis in blik).
Histamine-intolerantie kan je niet testen in
bloed. Enkel via faecesanalyse.
Je kan het eventueel bij jezelf opsporen: als je histaminerijke voeding hebt gegeten en je krijgt telkens klachten, is de kans groot dat je reageert op histamine.
Histaminerijke voeding:
Hoe ouder het voedingsproduct, hoe meer histamine het bevat. Bv. oude kaas bevat meer histamine dan jonge kaas,
vis in blik meer dan verse vis, charcuterie en worsten meer dan vers vlees.
E-nummers
Heel wat mensen zijn intolerant voor voedingsadditieven. Vooral deze kunnen heel wat reacties uitlokken:
Eén advies dat eigenlijk steeds en voor iedereen geldt: eet enkel verse, onbewerkte voeding. Bij overgevoelige personen kunnen ook verse voedingsmiddelen tot reacties leiden. Bij bewerkte voeding met allerlei E-nummers maak je echter nóg grotere kans op reactie.
IgG-reacties zijn net zoals IgE-reacties óók allergische reacties
Maar ze maken geen histamine vrij zoals bij IgE-allergieën.
Ze worden heel vaak verkeerdelijk 'intoleranties' genoemd omdat ze ook een verlate
reactie vertonen en ook een drempelwaarde hebben. Als je onder die drempel blijft, zal je geen klachten
vertonen.
Je kan IgG-reacties doen
verdwijnen door je lekkende darm te herstellen. IgE-reacties heb je meestal voor 't
leven.
Ikzelf hanteer ook
de term 'intolerantie' voor IgG-reacties en 'allergie' voor IgE-reacties.
Omwille van 2 redenen:
Productie van IgG-immunoglobulinen
Hier worden IgG-antistoffen aangemaakt. Weinig labo´s kunnen deze antistoffen bepalen in het bloed. Ik werk hiervoor samen met gespecialiseerde labo's. 'Gewone' laboratoria onderzoeken enkel de IgE-antistoffen (= voedselallergie) en als deze oké zijn, gaat de arts er dikwijls verkeerdelijk van uit dat je niet reageert op voeding.
Bij intolerantie een verlate reactie
Hierbij treden de verschijnselen doorgaans veel later op dan bij een allergie: 6 uur of zelfs pas 48 uur na de maaltijd. Ook de
reactiesterkte zélf is meestal minder heftig. Vandaar dat je niet makkelijk de link legt tussen
je klachten en iets wat je gegeten hebt.
Bij voedselintolerantie is er een ‘drempelwaarde’
De stof kan in een lage dosis verdragen worden maar zodra een bepaalde ‘drempel’ overschreden wordt, treedt reactie op. Deze dosis is heel individueel en dus van persoon tot persoon verschillend.
Er bestaan verschillende manieren om te ontdekken op welke voeding jij reageert.
Energetische methodes om voedselovergevoeligheid te testen
Dit zijn methodes die héél sterk afhankelijk zijn van de arts of therapeut die ze test.
Ik merk dat als je je energetisch laat testen bij 2 verschillende therapeuten, dit verschillende resultaten oplevert. Ik werk enkel met
bloedresultaten. Enkel deze vind ik betrouwbaar.
Testmethodes:
Havermout
Glutenintolerantie
Bij glutenintolerantie kan het zijn dat je geen klachten krijgt na eten van 'gewone' havermout (uit de supermarkt). Dit bevat echter wel steeds een weinig gluten. Je 'drempel' voor gluten wordt bij jou met havermout niet overschreden.
Maar mensen met een lagere drempelwaarde voor gluten dan jij, krijgen wél reactie na eten van havermout. Enkel als zij
glutenvrije havermout (biowinkel) eten, hebben ze geen last achteraf.
Personen met een hogere drempel voor gluten dan jij, kunnen bv. wél spelt (bevat gluten) en dan uiteraard ook gewone havermout verdragen.
Haver is toch glutenvrij?
Haver bevat in principe geen gluten maar de
havermout die je in de gewone winkels koopt, bevat wél gluten. Hoe komt dit?
Omdat in een haverveld meestal ook een weinig tarwe groeit. Dit komt door tarwevelden in de nabije omgeving die granen in de wind en door vogels verspreiden.
In biowinkels kan je wel glutenvrije havermout kopen. Dit is afkomstig van haver
geteeld op velden die heel ver uit de buurt liggen van andere glutenbevattende granen zoals tarwe, spelt, rogge en gerst. Deze haver wordt ook volledig glutenvrij getransporteerd en
verwerkt. Enkel havermout met het glutenvrije logo is toegestaan bij personen met
glutenallergie en hevige glutenintolerantie.
Je kan ook intolerant of allergisch zijn aan het graan zélf, in dit geval haver. Dan mag je uiteraard ook geen glutenvrije havermout eten.
Glutenallergie
Bij glutenallergie of coeliakie mag je enkel glutenvrije havermout (biowinkel) en glutenvrij speltbrood (te bestellen op sommige websites) eten. Haver en spelt bevatten gluten en bij glutenallergie krijg je STEEDS een heftige reactie op gluten. Bij een allergie bestaat geen drempelwaarde: je reageert reeds op het kleinste deeltje van het allergeen.
Besluit
Het is makkelijker leven met een intolerantie dan met een allergie. Vandaar ook dat je met voedselintolerantie langer blijft rondlopen zonder er een oplossing voor te zoeken. Vaak heb je zelfs nog niet eens de link met voeding gelegd. Of je vindt jouw klachten niet ernstig genoeg om ermee naar de dokter te stappen...
Als je een arts consulteert, maak je kans dat hij enkel testen doet op voedselallergie (IgE-racties). Als je echter niet allergisch bent maar wél voedselintolerantie (IgG-reacties) hebt, zal de arts besluiten dat er niks aan de hand is. Dit is een foute veronderstelling want je arts heeft geen IgG-testen laten doen!
Dan krijg je zaken te horen als:
Behalve dat dit niet zo leuk is om te horen, kom je er ook niet verder mee. Het resultaat is dat je met je klachten blijft lopen. Je dient dus op zoek te gaan naar een arts die wél IgG-testen doet.
Klein probleempje...
Er zijn heel wat (allergie)specialisten en huisartsen die helaas niet eens geloven in voedselintolerantie of IgG-allergieën. Ze beweren dat het bestaan van IgG-voedselreacties niet wetenschappelijk bewezen is. De kennis over IgG-reacties is vrij recent. Pas een 30-tal jaar geleden is men zich in de natuurgeneeskunde gaan verdiepen in IgG-reacties. Deze wetenschap is tot op heden nog steeds niet opgenomen in de studies van de klassieke geneeskunde. Zij zullen principieel geen IgG-testen willen doen. Hierdoor blijf je met je klachten rondlopen. Na verloop van tijd worden je reacties doorgaans ook steeds erger...
Bij wie je laten testen?
Als je allergieën (hevige reacties kort na eten) hebt, kan je die bij reguliere artsen laten testen.
Denk je dat je eerder intolerant bent voor voeding (verlate, lichtere reacties) dan kan je bij complementaire artsen terecht zoals orthomoleculaire artsen en natuurartsen.
Eens je de resultaten hebt, kan je bij mij terecht voor de verdere begeleiding. Een arts doet dit niet.
Geen voedselintoleranties zonder lekkende darm
Pas als je een té permeabele dunne darm hebt, ontstaan voedselintoleranties. Dus om van deze laatste af te geraken, dien je de darmwand
te herstellen.
Bij Klachten vind je uitgebreide info over 'lekkende darm'.
Ook je organen op punt stellen
Je kan spijsverteringsproblemen hebben doordat andere organen niet goed functioneren. Dus ook hún werking moeten we optimaliseren.
Zo zien we bijvoorbeeld dat er door een lekkende darm teveel toxines naar de lever stromen. Daardoor raakt die totaal overbelast. Dus je lever dient zeker mee opgenomen te worden in het behandelingsplan.
Na 3 weken reeds progressie
Meestal ervaar je reeds binnen de 2 à 3 weken merkelijk beterschap:
Na 6 weken eliminatiedieet doe je provocatie
Provocatie betekent dat je een reactie probeert uit te lokken door iets te eten waar je intolerant voor was. Je mag éénmalig iets eten waar je voorheen op reageerde. Indien geen reactie, mag je dit voedingsmiddel de week erna opnieuw uitproberen. Heb je dan wéér geen reactie, dan mag je dit voedingsmiddel voortaan opnieuw eten op voorwaarde dat je er telkens een week tussen laat.
En zo doe je verder met alle voedingsmiddelen waar je intolerant aan was. Het is mogelijk dat er bij zijn waar je toch nog een reactie
op vertoont. Dan laat je dit voedingsmiddel best nog een half jaar weg uit je voeding.
Op deze manier kan de dunne darm zich volledig herstellen en kan je weer meer voedingsmiddelen
gebruiken zonder reactie achteraf. Met een aantal mooie bonussen er bovenop: méér vitaliteit, opnieuw een gezond
lichaam en vooral… je voelt je ook psychisch weer op en top!
Wens je opnieuw volop te kunnen genieten van voeding?